Table of Contents
Advertisement
1.
De katheter moet zodanig worden gepositioneerd dat de
distale tip van de katheter zich in de vena cava inferior bevindt,
en wel onder de plaats waar de vena cava inferior uitmondt
in het rechteratrium en parallel aan de vaatwand. Er moet aan
de hand van röntgenonderzoek worden vastgesteld dat de
katheter zich niet in het rechteratrium of rechterventrikel
bevindt.
2.
Mogelijke complicaties bij centraal-veneuze katheters zijn
onder meer: atrium- of ventrikelperforatie, harttamponnade,
luchtembolie, katheterembolie, laceratie van de ductus
thoracicus, bacteriëmie, septikemie, trombose, onbedoelde
arteriepunctie, hematoomvorming, hemorragie, zenuwletsel
en ritmestoornissen.
3.
Alle luerlockaansluitingen en -doppen moeten goed aangedraaid
zijn om luchtembolie of vloeistof- of bloedverlies te voorkomen.
4.
Gebruik nooit overmatige kracht bij het verplaatsen van de
katheter of de voerdraad. Als weerstand wordt ondervonden,
moet een röntgenfoto worden gemaakt om de oorzaak van
de weerstand te vinden.
5.
Passage van de voerdraad tot in de rechterhelft van het hart
kan ritmestoornissen, rechterbundeltakblok of vaatwand-,
atrium- of ventrikelperforatie veroorzaken.
6.
Gebruik uitsluitend steriele fysiologische zoutoplossing om
de katheter te primen. Dit is de vloeistof die in de katheter
circuleert.
7.
De katheter moet regelmatig worden geïnspecteerd op
flowsnelheid, goede bevestiging van het verband, correcte
katheterpositie en goed aangedraaide luerlockaansluitingen.
Bepaal aan de hand van de centimeterstreepjes of de positie
van de katheter is veranderd. Een mogelijk risico van
ballonkatheters met meerdere lumina is dat de patiënt geen
therapie krijgt, bijvoorbeeld omdat het geneesmiddel niet door
de infuuslumina wordt geïnfundeerd.
8.
Er kan alleen door middel van röntgenonderzoek worden
bevestigd dat de kathetertip het hart niet is binnengekomen
of zich niet langer parallel aan de vaatwand bevindt. Als de
positie van de katheter is veranderd, moet een röntgenonderzoek
worden uitgevoerd om de positie van de kathetertip te
bevestigen.
9.
Sluit bij afname van bloedmonsters tijdelijk de resterende
infuuspoorten waarlangs oplossingen worden geïnfundeerd.
10. Gebruik uitsluitend een spuit van 30 ml of kleiner om
bloedmonsters af te nemen.
11. Alcohol en aceton kunnen de structuur van het schachtmateriaal
verzwakken. Wees daarom voorzichtig bij het infunderen van
alcoholhoudende geneesmiddelen of bij gebruik van alcohol
of aceton bij de routinematige zorg en het routinematige
onderhoud van de katheter. Er mag geen alcohol worden
gebruikt om klonters uit de katheter te verwijderen.
12. Gebruik uitsluitend de ZOLL-hechttab en -clip uit de kit
om beschadiging van de katheter te voorkomen.
13. Gebruik van een spuit kleiner dan 10 ml om een verstopte
katheter te irrigeren of van klonters te ontdoen, kan tot
intraluminale lekkage of katheterbreuk leiden.
14. Infundeer niet door de oranje IN- en OUT-luerlockaansluitingen,
omdat de patiënt op die manier geen therapie krijgt.
15. Koorts kan een infectieuze en/of niet-infectieuze oorzaak
hebben bij patiënten. De mitigatie van koorts als teken van
mogelijke infectie maakt het nodig dagelijks een uiterst
nauwgezette beoordeling van andere tekenen van infectie
uit te voeren.
16. Voorzichtigheid is geboden bij het infunderen van
geneesmiddelen die door lage temperaturen (zo laag als 4 °C)
kunnen worden beïnvloed. Mannitolhoudende oplossingen zijn
temperatuurgevoelig en mogen niet via de katheter worden
toegediend, behalve bij een snelle 'push' met een concentratie
van maximaal 20% mannitol, gevolgd door doorspoelen met
een fysiologische zoutoplossing. Bij toediening van een
mannitolconcentratie van meer dan 20% via druppelinfuus
of infuuspomp moet een aparte lijn worden gebruikt.
46/129
17. Harttamponnade: plaatsing van verblijfskatheters in het
rechteratrium is een praktijk die tot hartperforatie en
harttamponnade kan leiden. Artsen die centraal-veneuze
katheters plaatsen, moeten zich bewust zijn van deze potentieel
dodelijke complicatie voordat ze de katheter te ver opvoeren in
verhouding tot de grootte van de patiënt. De werkelijke positie
van de tip van de verblijfskatheter moet na plaatsing worden
bevestigd met een röntgenfoto. Centraal-veneuze katheters
mogen niet in het rechteratrium worden geplaatst, tenzij dat
specifiek nodig is voor speciale relatief korte procedures, zoals
de aspiratie van luchtemboli tijdens neurochirurgie. Dergelijke
procedures zijn echter risicogevoelig en moeten nauwlettend
worden gevolgd en gecontroleerd.
18. De katheter is gecoat met heparine. Dit kan reeds bestaande
heparinegeïnduceerde trombocytopenie (HIT) induceren of
verergeren.
WAARSCHUWING. Bij het verbinden van infuus-/injectie-
systemen met ZOLL-katheters mag de druk niet hoger zijn dan
689 kPa/100 psi.
19. Bij patiënten die worden onderkoeld, kan de hypothermie zelf
bepaalde ziektebeelden verergeren. Er moet voor worden
gezorgd dat de homeostase van de patiënt tijdens hypothermie
op juiste wijze wordt gevolgd.
•
Hartritmestoornissen – zowel bradycardie als ventriculaire
tachyaritmie.
•
Stollings- en coagulatiefunctie. Patiënten met een risico
van verstoring van de stollings- of coagulatiefunctie moe-
ten tijdens hypothermie nauwlettend worden gevolgd.
•
Bloedgas- en pH-analyse. Hypothermie wijzigt pH en
PaCO
in rust. Artsen moeten zich bewust zijn van
2
de invloed van de temperatuur op het testresultaat.
•
Langdurige hypothermie onderdrukt de immuunreactie
en longfunctie.
20. Het manipuleren, opvoeren en/of terugtrekken van de gecoate
voerdraad door een metalen canule of naald moet worden
vermeden. Het manipuleren, opvoeren en/of terugtrekken
door een metalen hulpmiddel kan leiden tot vernietiging en/of
loskomen van de buitencoating, waardoor materiaal van de
coating in het vaatstelsel achterblijft. Dit leidt mogelijk tot
ongewenste voorvallen (zie hieronder), die een bijkomende
ingreep kunnen vereisen.
•
Steriele ontsteking of granulomen op de toegangsplaats
•
Longembolie
•
Longinfarct
•
Myocardiale embolie
•
Myocardinfarct
•
Embolische beroerte
•
Herseninfarct
•
Weefselnecrose
•
Overlijden
WAARSCHUWING: Intraluminale lekkage
Intraluminale lekkage tussen de lumina met de fysiologische
zoutoplossing en de infuuslumina is een zeldzaam,
maar potentieel katheterdefect. Bij een dergelijk defect komt
steriele fysiologische zoutoplossing uit het koelcircuit in de
patiënt terecht. Intraluminale lekkage gaat meestal gepaard
met een alarm betreffende vloeistofverlies waardoor het
systeem tot stilstand komt. ONDERZOEK ALTIJD ALARMEN
OVER HET VLOEISTOFPEIL. Het koelcircuit is een gesloten
lussysteem – alarmen over vloeistofverlies wijzen meestal
op een breuk ergens in deze gesloten lus. Controleer bij een
alarm over vloeistofverlies de integriteit van zowel de katheter
als de opstartkit (zie hieronder).
Advertisement
Table of Contents
