Advertisement
Available languages
Available languages
• Wprowadzić napełniony płynem, tępo zakończony czujnik przetwornika ciśnienia do tylnej
części tłoka strzykawki i przez zastawki strzykawki Arrow Raulerson, po czym obserwować
pod kątem kształtu fali żyły centralnej.
◊ Wyjąć czujnik przetwornika, jeśli jest używana strzykawka Arrow Raulerson.
•
Przepływ pulsacyjny (jeśli nie jest dostępna aparatura do monitorowania hemodynamicznego):
• Za pomocą czujnika przetwornika otworzyć system zastawek strzykawki Arrow Raulerson i
obserwować, czy zachodzi przepływ pulsacyjny.
• Odłączyć strzykawkę od igły i obserwować, czy zachodzi przepływ pulsacyjny.
Ostrzeżenie: Tętniący przepływ jest zwykle wskazaniem, iż doszło do niezamierzonego
nakłucia tętnicy.
Przestroga: Nie należy polegać na kolorze zasysanej krwi jako wskaźniku, że uzyskany został
dostęp do żyły.
Wprowadzić prowadnik:
Prowadnik:
Dostępne są zestawy/komplety z różnymi prowadnikami. Dostarczane są prowadniki o różnych
średnicach, długościach i konfi guracjach końcówek służące do określonych metod wprowadzania. Przed
rozpoczęciem właściwego zabiegu wprowadzania, należy zapoznać się z prowadnikami używanymi w
zabiegach przeprowadzanych daną metodą.
Przyrząd Arrow Advancer (jeśli jest dostarczony w zestawie):
Przyrząd Arrow Advancer służy do prostowania końcówki „J" prowadnika w celu wprowadzenia
prowadnika do igły lub strzykawki Arrow Raulerson.
•
Za pomocą kciuka wycofać „J" (patrz rysunek 2).
•
Włożyć końcówkę przyrządu Arrow Advancer – z wycofaną końcówką „J" – do otworu z tyłu tłoka
strzykawki Arrow Raulerson lub igły wprowadzającej (patrz rysunek 3).
10. Wprowadzić prowadnik do strzykawki Arrow Raulerson na około 10 cm, aż do chwili, gdy przejdzie
przez zastawki strzykawki do igły wprowadzającej.
• Wprowadzanie prowadnika przez strzykawkę Arrow Raulerson może wymagać delikatnego
ruchu obrotowego.
11. Podnieść kciuk i odciągnąć przyrząd Arrow Advancer na około 4 – 8 cm od strzykawki Arrow
Raulerson lub igły wprowadzającej. Opuścić kciuk na przyrząd Arrow Advancer i, nadal mocno
trzymając prowadnik, wepchnąć cały zespół do cylindra strzykawki, aby dalej przesuwać
prowadnik. Kontynuować do chwili, gdy prowadnik dotrze na żądaną głębokość.
12. Należy korzystać z podziałki centymetrowej (jeśli jest dostępna) na prowadniku do pomocy w
zorientowaniu się, jaki odcinek prowadnika został wprowadzony.
UWAGA: Jeśli prowadnik jest stosowany wraz ze strzykawką Arrow Raulerson (całkowicie
zaaspirowaną) oraz igłą wprowadzającą 6,35 cm (2,5 calową), można określić położenie następująco:
• Znacznik 20 cm (dwa paski) wchodzi do tylnej części tłoka = końcówka prowadnika znajduje
się na końcu igły
• Znacznik 32 cm (trzy paski) wchodzi do tylnej części tłoka = końcówka prowadnika znajduje
około 10 cm poza końcem igły
Przestroga: Należy cały czas mocno trzymać prowadnik. Należy pozostawić wystarczającą
długość odkrytego prowadnika w celu manipulowania nim. Niesterowany prowadnik może
spowodować zator.
Ostrzeżenie: Nie aspirować strzykawki Arrow Raulerson podczas obecności prowadnika na
miejscu; powietrze może wniknąć do strzykawki przez tylny zawór.
Przestroga: Nie wolno ponownie wlewać krwi, aby ograniczyć ryzyko wycieku krwi z tyłu
(nasadki) strzykawki.
Ostrzeżenie: Nie wolno wycofywać prowadnika po skosie igły, aby zmniejszyć ryzyko
odcięcia lub uszkodzenia prowadnika.
13. Usunąć igłę wprowadzającą i strzykawkę Arrow Raulerson (lub cewnik), równocześnie
przytrzymując nieruchomo prowadnik.
14. Za pomocą podziałki centymetrowej na prowadniku dostosować wprowadzoną długość według
żądanej głębokości założenia cewnika.
15. Jeśli to konieczne, można powiększyć miejsce nakłucia skóry tnącą krawędzią skalpela skierowaną
od prowadnika.
Ostrzeżenie: Nie przycinać prowadnika, aby zmienić jego długość.
Ostrzeżenie: Nie ciąć prowadnika skalpelem.
• Ustawić tnącą krawędź skalpela w kierunku przeciwnym do prowadnika.
• Używać elementów zabezpieczających i/lub blokujących skalpela (jeśli jest w nie
wyposażony) gdy skalpel nie jest używany, aby zmniejszyć ryzyko skaleczeń ostrymi
narzędziami.
16. Użyć rozszerzacza tkanek, aby powiększyć dostęp tkankowy do żyły zgodnie z wymaganiami.
Wprowadzać przez skórę powoli, pod tym samym kątem, co wprowadzony prowadnik.
Ostrzeżenie: Rozszerzacza tkanek nie należy pozostawiać w ciele pacjenta jako założonego
cewnika. Pozostawienie rozszerzacza tkanek w miejscu stwarza ryzyko przebicia ściany
naczynia pacjenta.
Wsuwać cewnik:
17. Nasunąć końcówkę cewnika na prowadnik. Na końcu cewnika przy złączce musi pozostać odkryty
wystarczający odcinek prowadnika, aby można było go pewnie uchwycić.
18. Chwytając w pobliżu skóry, wprowadzić cewnik do żyły stosując lekki ruch obrotowy.
Ostrzeżenie: Zacisku ani elementu do mocowania cewnika (jeśli są dostarczone) nie należy
podłączać, dopóki nie zostanie wyjęty prowadnik.
19. Wykorzystując podziałkę centymetrową na cewniku do ustalenia położenia, wprowadzić cewnik
do ostatecznego położenia po założeniu.
UWAGA: Oznaczenia podziałki centymetrowej są liczone od końcówki cewnika.
• numeryczne: 5, 15, 25 itd.
• paski: każdy pasek oznacza odstęp 10 cm, przy czym jeden pasek oznacza 10 cm, dwa paski
oznaczają 20 cm itd.
• kropki: każda kropka oznacza odstęp 1 cm
20. Przytrzymać cewnik na odpowiedniej głębokości i wyjąć prowadnik.
Przestroga: Opór przy próbie wyjęcia prowadnika po założeniu cewnika może być
spowodowany zapętleniem się prowadnika wokół końcówki cewnika w naczyniu (patrz
rysunek 4).
• W takim przypadku pociąganie wstecz za prowadnik może spowodować wywarcie nadmiernej
siły, powodując złamanie prowadnika.
• W razie napotkania oporu należy cofnąć cewnik o 2 – 3 cm w stosunku do prowadnika i
spróbować wyjąć prowadnik.
• W przypadku napotkania ponownego oporu należy wyjąć równocześnie prowadnik i cewnik.
Ostrzeżenie: Aby ograniczyć ryzyko możliwości złamania, nie należy stosować nadmiernej
siły przy posługiwaniu się prowadnikiem.
21. Po wyjęciu prowadnika należy się upewnić, że został wyjęty w całości i w stanie nienaruszonym.
Zakończyć wprowadzanie cewnika:
22. Sprawdzić drożność kanału, podłączając strzykawkę do każdego przewodu przedłużającego i
aspirując do chwili zaobserwowania swobodnego przepływu krwi żylnej.
23. Przepłukać kanały, aby usunąć całą krew z cewnika.
24. Podłączyć wszystkie przewody przedłużające do odpowiednich złączy Luer-Lock, według potrzeby.
Niewykorzystane porty można zamknąć łącznikami Luer-Lock, stosując standardowe zasady
postępowania i procedury placówki.
• Zaciski suwakowe na przewodach przedłużających służą do zamknięcia przepływu w każdym
kanale podczas zmiany przewodów i łączników Luer-Lock.
Ostrzeżenie: Aby ograniczyć ryzyko uszkodzenia przewodu przedłużającego przez
nadmierne ciśnienie, przed rozpoczęciem wlewu przez kanał należy otworzyć zacisk
suwakowy.
Przymocować cewnik:
25. Zastosować urządzenie do stabilizacji cewnika, zacisk i element do mocowania cewnika, zszywki
i szwy (jeśli zostały dostarczone).
• Jako główne miejsce przyszycia należy wykorzystać trójkątną złączkę ze skrzydełkami bocznymi.
• W razie potrzeby należy wykorzystać zacisk i element do mocowania cewnika jako dodatkowe
miejsce przyszycia.
Przestroga: Przez cały czas trwania zabiegu należy ograniczyć do minimum manipulacje
cewnikiem, aby zachować prawidłowe położenie końcówki cewnika.
Urządzenie do stabilizacji cewnika (jeśli jest dostarczone w zestawie):
Urządzenie do stabilizacji cewnika powinno być używane zgodnie z instrukcją użycia dostarczoną przez
jego wytwórcę.
Zacisk i element do mocowania cewnika (jeśli są dostarczone w zestawie):
Zacisk i element do mocowania cewnika są używane do mocowania cewnika w przypadku, gdy do jego
stabilizacji wymagane jest dodatkowe miejsce mocowania, oprócz złączki cewnika.
•
Po wyjęciu prowadnika i podłączeniu lub zablokowaniu koniecznych przewodów, rozłożyć
skrzydełka gumowego zacisku i umieść je na cewniku, upewniając się, że cewnik nie jest wilgotny,
zgodnie z potrzebą, aby utrzymać właściwe położenie końcówki.
•
Nasunąć sztywny element do mocowania na zacisk cewnika, aż zaskoczy.
•
Zamocować zacisk cewnika i zatrzask jako jeden element do pacjenta za pomocą urządzenia do
stabilizacji cewnika, zszywek lub szwów. Zarówno zacisk cewnika, jak i element do mocowania
muszą być zamocowane, aby ograniczyć ryzyko migracji cewnika (patrz rysunek 5).
26. Przed założeniem opatrunku zgodnie z instrukcją wytwórcy upewnić się, że miejsce wprowadzenia
cewnika jest suche.
27. Ocenić położenie końcówki cewnika zgodnie z zasadami postępowania i procedurami placówki.
28. Jeśli końcówka cewnika jest w nieprawidłowej pozycji, należy dokonać oceny i wymienić cewnik
na nowy lub zmienić jego pozycję zgodnie z zasadami postępowania i procedurami placówki.
Opieka i pielęgnacja:
Opatrunek:
Zmieniać opatrunek zgodnie z zasadami postępowania, procedurami i wytycznymi dotyczącymi
praktyki obowiązującymi w danej placówce. Zmienić natychmiast, jeśli stan opatrunku się pogorszy,
np. opatrunek jest wilgotny, brudny, luźny lub straci okluzyjność.
Drożność cewnika:
Utrzymywać drożność cewnika zgodnie z zasadami postępowania, procedurami i wytycznymi
dotyczącymi praktyki w danej placówce. Wszystkie osoby opiekujące się pacjentami z założonymi
centralnymi cewnikami żylnymi muszą być obeznane z metodami skutecznego postępowania
zmierzającego do przedłużenia okresu utrzymywania założonego cewnika i zapobiegania urazom.
Instrukcje wyjmowania cewnika:
29. Należy ułożyć pacjenta zgodnie ze wskazaniem klinicznym, aby zmniejszyć ryzyko potencjalnego
zatoru powietrznego.
30. Zdjąć opatrunek.
31. Zwolnić cewnik i wyjąć go z urządzeń mocujących.
32. W przypadku wyjmowania cewnika z żyły szyjnej lub podobojczykowej poprosić pacjenta o wdech
i i wstrzymanie oddychania.
33. Wyjąć cewnik wysuwając go powoli równolegle do skóry.
oporu podczas wyjmowania cewnika.
Przestroga: Cewnika nie należy wyjmować na siłę. Takie postępowanie może spowodować
złamanie cewnika i zatorowość. W przypadku trudności podczas wyjmowania cewnika,
należy postępować zgodnie z zasadami postępowania i procedurami placówki.
34. Wywierać bezpośredni nacisk na miejsce, aż do osiągnięcia hemostazy, a następnie założyć
opatrunek okluzyjny na bazie maści.
Ostrzeżenie: Trasa przebiegu pozostała po wprowadzeniu cewnika pozostaje punktem wejścia
powietrza, aż do czasu jego zarośnięcia nabłonkiem. Okluzyjny opatrunek powinien pozostać
na miejscu przez co najmniej 24 godziny lub do czasu zarośnięcia miejsca nabłonkiem.
35. Udokumentować wyjęcie cewnika, w tym potwierdzenie, że cała długość cewnika i jego końcówka
zostały usunięte zgodnie z zasadami postępowania i procedurami placówki.
Piśmiennictwo referencyjne dotyczące oceny pacjenta, kształcenia lekarzy, metody
wprowadzania i potencjalnych powikłań związanych z tym zabiegiem można znaleźć w
standardowych podręcznikach, literaturze medycznej i witrynie internetowej fi rmy Arrow
International, Inc.: www.telefl ex.com
10
ZATRZYMAĆ
w przypadku napotkania
Advertisement
